Miałam już wszystko zaplanowane na romantyczną kolację u siebie. Dokładnie o 20:00 ktoś zapukał do drzwi… Otworzyłam, serce waliło mi jak młotem – a to, co zobaczyłam, zamarło

– „I nie jestem już małą dziewczynką, która może zadowolić się mężczyzną takim jak ty. W moim wieku nie chcę już przepraszać za to, że mam oczekiwania”.

Życzyłam mu wszystkiego najlepszego. Zamknęłam drzwi. Kolacja pozostała nietknięta. I po raz pierwszy od dawna poczułam się pewnie.

Co powiedziałam moim przyjaciołom