Na moim ślubie moja teściowa wstała i oświadczyła: „On zasługuje na kogoś prawdziwego, a nie na samotną matkę z bagażem doświadczeń”

.
„Trzeba być wyjątkowym mężczyzną” – kontynuowała – „by dźwigać ciężar cudzych wyborów. Możemy tylko mieć nadzieję, że Ethan jest wystarczająco silny, by udźwignąć taki ciężar”.

Czułam się przytłoczona, odsłonięta. Chciałam zniknąć. Ale kiedy spojrzałam na Ethana, był spokojny, ściskał moją dłoń, a jego oczy szeptały: Zaufaj mi.

Wtedy Lily, w swojej miękkiej, różowej sukience druhny, zrobiła krok naprzód.

Patricia zmrużyła oczy. „Lily, kochanie, usiądź. To dla dorosłych”.

Ale Lily stała niewzruszenie, jej głos brzmiał pewnie. „Mój tata – Ethan – kazał mi ci to przekazać. Powiedział, że musisz to usłyszeć”.